Page 52 - SEPAL Innovation book (gr)

να συλλάβουν το συνολικό νόημα αυτής της προσπάθειας, ως πέρασμα προς την προσωπική
ανάπτυξη και βελτίωση του εαυτού τους με έναν τρόπο επιθυμητό και συμβατό με τις αξίες τους,
οι πιθανότητες για εγκατάλειψη ή αποδέσμευση μειώνονται.

5.6.2. Συνιστώσες παρακίνησης

Παράγοντες που οδηγούν στην παρακίνηση
Η βασική έννοια της παρακίνησης είναι ο στόχος- δηλαδή, η εικόνα του αποτελέσματος που
πρέπει να επιτευχθεί και στο οποίο αποδίδεται μία συγκεκριμένη αξία. Ο στόχος έχει δύο κύριες
λειτουργίες: διαμορφώνει συναισθήματα και συμπεριφορές.
Κατά την προετοιμασία και την έναρξη της ενέργειας, ο στόχος είναι σημαντικός, όπως και οι
αναμενόμενες αλλαγές στο περιβάλλον στο οποίο το άτομο μπορεί να χρησιμοποιήσει τις
ικανότητές του για την επίτευξη του στόχου.
Οι εσωτερικοί στόχοι, που εκπορεύονται από το άτομο ως αποτέλεσμα της δικής του επιλογής,
αυξάνουν την αποφασιστικότητα. Η θέσπιση δυσκολότερων στόχων είναι το αποτέλεσμα
πρότερων θετικών και αρνητικών εμπειριών και προκύπτει από μία αίσθηση υψηλής επάρκειας
και την ικανότητα εντοπισμού των μέσων που απαιτούνται για την διεκπεραίωση των
καθηκόντων. Αντίστοιχα, η θέσπιση στόχων ευκολότερων από αυτούς του παρελθόντος μειώνει
την αποφασιστικότητα, αλλά η θέσπιση φιλόδοξων στόχων αυξάνει την αποφασιστικότητα.

Υποστηρικτικοί παράγοντες

Οι παράγοντες που υποστηρίζουν την ανθρώπινη συμπεριφορά που είναι προσηλωμένη
στους στόχους, περιλαμβάνουν:
- αναβολή ικανοποίησης
- πίστη στην ελευθερία επιλογής και δράσης
- αίσθηση υψηλής επάρκειας
- ανατροφοδότηση

1. 1. Η αναβολή της ικανοποίησης συνίσταται στην έγκαιρη καταστολή των απολαύσεων. Η
αναβολή ενισχύσεων αυξάνει την επιμονή, καθώς το άτομο εστιάζει περισσότερο στον στόχο,
παρά στις άμεσες απολαύσεις.
Τα άτομα που είναι άνεργα έχουν προβλήματα με την αναβολή της ικανοποίησης. Μπορούμε να
παρατηρήσουμε την επίκτητη απόγνωση, μια απαιτητική συμπεριφορά, καθώς και την έλλειψη
της ικανότητας αναβολής των επιβραβεύσεων, ταχύτερο εκνευρισμό και ταχύτερη αποθάρρυνση,
ειδικά σε καθήκοντα που απαιτούν δέσμευση ή σε μονότονες δραστηριότητες.

Οι πρακτικές συμβουλές είναι:
1. Αξίζει να γνωρίζει κάποιος τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ΕΑΕΚ
2. Αξίζει να αναπτύσσονται τρόποι ανάπτυξης δεξιοτήτων αναβολής
3. Αξίζει να παρατείνονται οι δράσεις για την επίτευξη του στόχου με τη διαίρεση της
διαδικασίας σε στάδια.

2. Πεποιθήσεις για την ελευθερία επιλογής και δράσης- ένας άλλος παράγοντας που ενισχύει
τα κίνητρα για την διατήρηση της δράσης. Επομένως, η αίσθηση αυτονομίας των ΕΑΕΚ θα πρέπει
να είναι αντικείμενο μέριμνας, παρέχοντάς τους επιλογές οποτεδήποτε είναι δυνατό, χωρίς να
διακόπτεται η διαγνωστική διαδικασία.
Πολλές ψυχολογικές μελέτες δείχνουν ότι η δυνατότητα επιλογής βελτιώνει σε σημαντικό βαθμό
την αίσθηση αυτονομίας.

52