Page 26 - Innovation Book - PL
P. 26
Strategia państwa na rzecz młodzieży na lata 2003–2012
Przepisy dotyczące młodzieży są zawarte w różnych aktach prawnych, takich jak: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (z
1997 r.)
Kodeks rodzinny i opiekuńczy (z 1964 r., Dz. U. nr 9 poz. 59)
Kodeks pracy (z 1974 r., Dz.U. 1974, nr 24, poz. 141)
Ustawa o postępowaniu dla nieletnich (z 1982 r., Dz. U. 11982 nr 35, poz. 228),
Prawo oświatowe (z 2016 r., Dz.U. z 2017 r. Poz. 59),
Ustawa o szkolnictwie wyższym (z 2005 r., Dz. U. 2005 nr 164 poz. 1365),
Ustawa o stażach podyplomowych (z 2009 r., Dz. U. 2009, nr 127, poz. 1052),
Ustawa o stowarzyszeniach (z 1989 r., Dz.U. 1989 nr 20 poz. 104).
Główne środki polityki na rzecz zatrudnienia młodzieży Podstawowym aktem prawnym w
Polsce regulującym działalność instytucji publicznych w zakresie młodzieży NEET jest ustawa z dnia 20
kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Ustawa ta wymienia instytucje rynku
pracy i zakres ich działalności. Oprócz publicznych służb zatrudnienia, reprezentowanych przez ministra
właściwego do spraw związanych z zatrudnieniem i lokalnych urzędów pracy, istnieją także Ochotnicze
Hufce Pracy (OHP). Jest to instytucja państwowa działająca w zakresie wspierania młodzieży, w
szczególności osób zagrożonych wykluczeniem społecznym lub bezrobotnych w wieku poniżej 25 lat.
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. reguluje także zasady organizacji i prowadzenia staży w Polsce.
Tylko osoby bezrobotne zarejestrowane w urzędzie pracy, które znajdują się w szczególnej sytuacji na
rynku pracy, mogą liczyć na staż w urzędzie pracy. Staż ma na celu nabycie praktycznych umiejętności
wykonywania pracy bez nawiązania stosunku pracy z pracodawcą, zaś bezrobotni podczas stażu mają
prawo do stypendium w wysokości 120% świadczenia (997zł). Firma organizuje staż bez ponoszenia
żadnych kosztów. Będzie on pokrywany przez urząd pracy. Staż może trwać, co najmniej 3 miesiące,
maksymalnie 6 miesięcy, jednak osoby poniżej 30 roku życia mogą mieć do 12 miesięcy stażu.
Polityka i ustawodawstwo dotyczące przyuczania do zawodu
Główne środki polityki dotyczące zatrudnienia młodzieży obejmują następujące działania:
Dla zatrudnionych:
• szkolenia, kursy grupowe i indywidualne - organizacja lub zwrot kosztów;
• dofinansowanie kosztów egzaminów, uzyskanie licencji i studiów podyplomowych;
• staże (997 zł netto), • kupon pośredni - max 6000 zł (wsparcie tylko na wydatki związane z
mieszkaniem, tj. opłaty za wynajem, media).
Dla pracodawcy:
• współfinansowanie wynagrodzeń i kosztów ubezpieczenia społecznego, zatrudnionych na
podstawie umowy;
• pożyczki na utworzenie bezrobotnego stanowiska pracy;
• kupon na zatrudnienie - co miesiąc otrzymuj pieniądze na zatrudnienie osoby bezrobotnej
Istnieją specjalne środki na zatrudnienie młodzieży niepełnosprawnej w Polsce: Zgodnie z Page26
ustawą z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób