Page 18 - Innovation Book - PL
P. 18

Pomimo eskalacji konieczności interwencji związanej z integracją młodzieży, wszystkie działania
        koncentrują  się  na  instytucjach  rządowych,  wdrożono  wiele  nieefektywnych  programów  oraz  nie
        zaproponowano jeszcze kompleksowej strategii reintegracji zagrożonej młodzieży na rynku pracy.

        Ustawa o zatrudnieniu Republiki Litewskiej (Žin., 2003, Nr. 119-5406; 2005, Nr. 144-5238)
        Ustawa o polityce młodzieżowej Republiki Litewskiej
        Ustawa o kształceniu zawodowym Republiki Litewskiej (2007)
        Program rozwoju polityki młodzieżowej w gminach na lata 2007–2009 (i dalsze zmiany)
        Strategia edukacji narodowej 2013-2022
        Strategia krajowej polityki młodzieżowej na lata 2015–2020

        Środki polityczne dotyczące zatrudnienia młodzieży. Zgodnie z Inicjatywami Gwarancji dla Młodzieży
        na Litwie, każdy 15-29-letni młody człowiek zarejestrowany na rynku pracy lub nie, musi mieć możliwości
        pracy  lub  możliwości  dalszego  kształcenia  nie  później  niż  4  miesiące  po  ukończeniu  studiów  lub
        zwolnieniu. Prawo pracy stanowi, że usługi wsparcia zatrudnienia obejmują:

               1) aktywne środki polityki rynku pracy;
               2) programy zwiększania zatrudnienia;
               3) rekompensatę za utratę dochodu z powodu bezrobocia, w całości lub w części. Urząd Pracy może
               zaoferować zatrudnienie poprzez dofinansowanie.

               Środki  te  mają  na  celu  pomóc  bezrobotnym  i  zdobyć  przyczółek  na  rynku  pracy,  a  dla  osób
        z poważną  niepełnosprawnością  stworzyć  specjalne  warunki  do  pozostania  na  rynku  pracy  dla
        następujących osób w wieku produkcyjnym zarejestrowanych na giełdzie pracy:

               1) osoby niepełnosprawne w wieku produkcyjnym, które mają zdolność do pracy do 25 procent lub
               ciężki stopień niepełnosprawności;
               2) osoby bezrobotne z niepełnosprawnością w wieku produkcyjnym, które mają poziom zdolności
               do pracy na poziomie 30–40 procent lub średnią niepełnosprawność;
               3) bezrobotni, którzy są niepełnosprawni w wieku produkcyjnym, którzy mają 45-55% zdolności
               do pracy lub niewielki stopień niepełnosprawności;
               4)  bezrobotni  niewykwalifikowani,  którzy  nie  nabyli  żadnych  kwalifikacji  zawodowych  lub
               zagranicznych kwalifikacji zawodowych, nie są uznawani w sposób określony przez prawo, a także
               bezrobotni, którzy nie posiadają nabytej nieformalnej wiedzy uznanej w sposób określony przez
               prawo;
               5) długotrwale bezrobotni do 25 roku życia, pozostający bez pracy powyżej 6 miesięcy;
               6) bezrobotni do 29 roku życia;
               7)  po  raz  pierwszy  w  ramach  nabytych  kwalifikacji  lub  kompetencji,  bezrobotni  rozpoczynający
               pracę;
               8) osoby, którym przyznano status uchodźcy lub ci, którym udzielono ochrony uzupełniającej lub
               czasowej.
                                                                                                                      Page18
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23