Page 18 - Innovation Book - PL
P. 18
Pomimo eskalacji konieczności interwencji związanej z integracją młodzieży, wszystkie działania
koncentrują się na instytucjach rządowych, wdrożono wiele nieefektywnych programów oraz nie
zaproponowano jeszcze kompleksowej strategii reintegracji zagrożonej młodzieży na rynku pracy.
Ustawa o zatrudnieniu Republiki Litewskiej (Žin., 2003, Nr. 119-5406; 2005, Nr. 144-5238)
Ustawa o polityce młodzieżowej Republiki Litewskiej
Ustawa o kształceniu zawodowym Republiki Litewskiej (2007)
Program rozwoju polityki młodzieżowej w gminach na lata 2007–2009 (i dalsze zmiany)
Strategia edukacji narodowej 2013-2022
Strategia krajowej polityki młodzieżowej na lata 2015–2020
Środki polityczne dotyczące zatrudnienia młodzieży. Zgodnie z Inicjatywami Gwarancji dla Młodzieży
na Litwie, każdy 15-29-letni młody człowiek zarejestrowany na rynku pracy lub nie, musi mieć możliwości
pracy lub możliwości dalszego kształcenia nie później niż 4 miesiące po ukończeniu studiów lub
zwolnieniu. Prawo pracy stanowi, że usługi wsparcia zatrudnienia obejmują:
1) aktywne środki polityki rynku pracy;
2) programy zwiększania zatrudnienia;
3) rekompensatę za utratę dochodu z powodu bezrobocia, w całości lub w części. Urząd Pracy może
zaoferować zatrudnienie poprzez dofinansowanie.
Środki te mają na celu pomóc bezrobotnym i zdobyć przyczółek na rynku pracy, a dla osób
z poważną niepełnosprawnością stworzyć specjalne warunki do pozostania na rynku pracy dla
następujących osób w wieku produkcyjnym zarejestrowanych na giełdzie pracy:
1) osoby niepełnosprawne w wieku produkcyjnym, które mają zdolność do pracy do 25 procent lub
ciężki stopień niepełnosprawności;
2) osoby bezrobotne z niepełnosprawnością w wieku produkcyjnym, które mają poziom zdolności
do pracy na poziomie 30–40 procent lub średnią niepełnosprawność;
3) bezrobotni, którzy są niepełnosprawni w wieku produkcyjnym, którzy mają 45-55% zdolności
do pracy lub niewielki stopień niepełnosprawności;
4) bezrobotni niewykwalifikowani, którzy nie nabyli żadnych kwalifikacji zawodowych lub
zagranicznych kwalifikacji zawodowych, nie są uznawani w sposób określony przez prawo, a także
bezrobotni, którzy nie posiadają nabytej nieformalnej wiedzy uznanej w sposób określony przez
prawo;
5) długotrwale bezrobotni do 25 roku życia, pozostający bez pracy powyżej 6 miesięcy;
6) bezrobotni do 29 roku życia;
7) po raz pierwszy w ramach nabytych kwalifikacji lub kompetencji, bezrobotni rozpoczynający
pracę;
8) osoby, którym przyznano status uchodźcy lub ci, którym udzielono ochrony uzupełniającej lub
czasowej.
Page18