Page 11 - SEPAL Innovation book (gr)

πληρώνουν για τη φροντίδα του παιδιού τους ή άλλου μέλους της οικογένειάς τους,
ενώ κάποιοι άλλοι αποσύρονται οικειοθελώς από την αγορά εργασίας ή την
εκπαίδευση ώστε να αναλάβουν τις οικογενειακές υποχρεώσεις.
➢ Αποθαρρημένοι εργαζόμενοι: Αυτή η κατηγορία σκιαγραφεί όλους τους νέους
που έχουν σταματήσει την αναζήτηση εργασίας επειδή πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν

εργασιακές ευκαιρίες για αυτούς. Είναι ως επί το πλείστον ευάλωτοι νέοι με υψηλό
κίνδυνο κοινωνικού αποκλεισμού, οι οποίοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να
έχουν ανεπαρκή επαγγελματική εξέλιξη κατά τη διάρκεια του επαγγελματικού τους
βίου και βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο δια βίου αποστασιοποίησης.
➢ Άλλοι μη ενεργοί νέοι: Αυτή η ομάδα περιλαμβάνει όλους τους νέους ΕΑΕΚ των
οποίων οι λόγοι για τους οποίους είναι ΕΑΕΚ δεν εμπίπτουν σε καμία από τις
προηγούμενες έξι κατηγορίες. Αυτή η ομάδα είναι μία στατιστική υπολειμματική
κατηγορία και αποτελείται από εκείνους που δεν έχουν προσδιορίσει τους λόγους
για την κατάσταση ΕΑΕΚ στην οποία βρίσκονται. Είναι πιθανό να πρόκειται για
πρόκειται για μια εξαιρετικά ετερογενή μικτή ομάδα που περιλαμβάνει άτομα σε
όλα τα ακραία σημεία του φάσματος της ευαλωτότητας: τους πιο ευάλωτους, τους
δυσπρόσιτους, αυτούς που βρίσκονται σε κίνδυνο έντονης αποξένωσης, τους πιο
προνομιούχους, και εκείνους που αναμένουν για μια συγκεκριμένη ευκαιρία ή που
ακολουθούν εναλλακτικές πορείες, όπως σταδιοδρομία στις τέχνες, με
περιορισμένη τυπική παρουσία στην αγορά εργασίας ή την εκπαίδευση (Eurofound
2016).
Το SEPAL (Supporting Employment Platform through Apprenticeship Learning—
Πλατφόρμα Υποστηριζόμενης Απασχόλησης μέσω Μαθητείας), απευθύνεται σε νέους ΕΑΕΚ από
ευπαθείς ομάδες που μπορεί να ανήκουν σε οποιαδήποτε από τις επτά υποκατηγορίες, ειδικά
αυτές των μακροχρόνια ανέργων, των αποθαρρημένων εργαζόμενων και των άλλων μη ενεργών
νέων.
Η κατάσταση ΕΑΕΚ αντιπροσωπεύει κάτι περισσότερο από περιορισμένη αξιοποίηση των
πόρων. Η παρατεταμένη περίοδος παραμονής στην κατηγορία ΕΑΕΚ συνδέεται με αρνητικές
επιπτώσεις σε όλα τα επίπεδα. Σε ατομικό επίπεδο, το να είναι κάποιος νέος ΕΑΕΚ συνεπάγεται
κοινωνική απομόνωση, χαμηλή αυτοεκτίμηση, αυξημένο κίνδυνο για προβλήματα σωματικής και
ψυχικής υγείας, ζητήματα σχετικά με τις σχέσεις ( συζυγικές διαμάχες, διαζύγια ή ανικανότητα
δημιουργίας οικογένειας), αυξημένη εξάρτηση, χαμηλούς μισθούς και χαμηλή ποιότητα ζωής. Στο
μακροοικονομικό επίπεδο, τα κόστη που προκύπτουν από τους νέους ΕΑΕΚ είναι πάρα πολύ
υψηλά. Με βάση έναν υπολογισμό που έγινε από την Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των
Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας το 2011, το κόστος του πληθυσμού των νέων ΕΑΕΚ
ανερχόταν στα 153 δισεκατομμύρια Ευρώ, που αντιστοιχεί σε περισσότερο από το 1,2% του ΑΕΠ
στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Αναλογιζόμενοι τα επιπρόσθετα κόστη που σχετίζονται με την υγεία, την
ποινική δικαιοσύνη, τους απλήρωτους φόρους των χαμένων εισοδημάτων, τις πτωχές συνθήκες
ζωής και την έλλειψη στέγασης, το πραγματικό κόστος που προκύπτει από τους νέους ΕΑΕΚ θα
ήταν πολύ μεγαλύτερο. Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ίδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών
Διαβίωσης και Εργασίας, η επανένταξη στην αγορά εργασίας του 10% μόνο των νέων ΕΑΕΚ θα
συνέβαλλε σε ετήσια εξοικονόμηση περισσότερων από 10 δισεκατομμυρίων Ευρώ και αυτό το
ποσό θα αυξανόταν σε 21 δισεκατομμύρια Ευρώ εάν η αγορά εργασίας θα μπορούσε να
απορροφήσει το 20% των νέων ΕΑΕΚ (Bălan, 2014).

11